[Foto: Pixabay]
De Gentse rockband DIRK., met als frontman en bassist Jelle Denturck (32), is erin geslaagd om vrijdagavond De Kreun helemaal op z’n kop te zetten. Na een lange coronapauze vliegen de vier mannen er weer vol enthousiasme in. Ze brulden hun tweede album ‘Cracks in Common Sense’ en ook hits, zoals ‘Hit’ en ‘Fuckup’. Ja, ze hebben de naam van een saaie econoom, maar toch kunnen ze rocken als geen ander. Zet je schrap, want DIRK. bestaat uit grote letters en daar hoort grote show bij… misschien té groot.
De vier groepsleden stonden op hun plaats, maar dat duurde niet lang. Vooraan schreeuwde de frontman Jelle Denturck zijn longen uit. Naast hem stonden de twee stoere gitaristen die alles gaven: Frederik Desmedt en Pieter-Willem Lauwers. Achter hen zat de drummer die met hart en ziel het drumstel bijna kapotsloeg. Ze waren gekleed als een groep vrienden die een pintje wil drinken. Ze leken ook op kleine kinderen in een speelgoedwinkel, want op het podium voelen ze zich thuis. Ze klommen op elkaars schouders, sprongen als een kangoeroe, praatten met het wilde publiek, hingen de clown uit… Vooral Denturck deed een paar keer hetzelfde, vreemde gebaar: hij draaide zich naar de gitarist Desmedt, zette zich op zijn knieën en begon te bidden. Wat is de betekenis daarachter?
Het concert begon met een drumintro en de song ‘Toulouse’ volgde. Een goedgekozen opener, want ze kregen het gevarieerde publiek al helemaal mee in hun vibe. Bovendien correspondeerden de snel veranderde ledlichtjes perfect met het ritme van de songs. Je zag alleen schuddende hoofden, zowel jong als oud en daar kreeg DIRK. nóg meer energie van. Ze konden maar niet ophouden, totdat er een technisch probleem opdook: een losgesprongen snaar. Denturck wist perfect hoe hij het publiek moeiteloos moest entertainen: vertel gewoon een anekdote over je vader. “Ken je het als je twee jaar niet kan optreden en als het uiteindelijk weer mag, werkt het niet,” vulde de frontman aan. “Dank jullie voor het geduld. We zitten in een pandemie, dus we weten wel wat geduld is.”
Ook al is niet iedereen een grote fan van rock, je leert het appreciëren als je naar zo’n optreden gaat. Ze leven zich uit alsof het hun laatste nacht is. De band zingt vol zelfzekerheid, maar jammer dat de tekst niet verstaanbaar was en dat de klank niet zuiver was.
Zin om alles zelf te ontdekken? Ze treden op 1 november op in Het Depot Leuven, 2 november in Antwerpen en 8 november in Gent. Een tip: breng oordoppen mee, want ze gaan hard en de muziek is bijna oorverdovend luid.
