[Foto: Pexels]

“Wil jij dood?” Met die directe vraag begint de eerste aflevering van de podcast Drie dagen. “Nee. Ondanks alles, nee. En ja. Ik wil rust. Ik wil dat het verdriet stopt. Ik wil geen pijn meer voelen,” antwoordt Elvire (pseudoniem) die euthanasie wil plegen. Ze lijdt ondraaglijke psychische pijn, maar hoe is het zover kunnen komen? In deze geweldige podcast vertelt Elvire open en bloot haar levensverhaal.

Drie dokters hebben de euthanasieaanvraag van Elvire goedgekeurd op voorwaarde dat ze eerst haar kinderen ervan op de hoogte brengt. De vrouw heeft een klein probleem: ze wil het hun niet vertellen. Ze heeft al twintig jaar geen contact meer met hen, sinds haar echtscheiding. Uiteindelijk sloten Elvire en de dokters een compromis en hebben ze beslist om alles neer te schrijven. Elvire is analfabeet en daarom vraagt ze hulp aan Ine Van Wymersch, toen woordvoerster van het parket van Brussel die intussen ook het boek ‘Als je wieg op drijfzand staat’ heeft uitgebracht met dit overweldigende verhaal.

De VRT-reporters Ward Bogaert en Philip Heymans brachten in december 2018 drie koude winterdagen door in een vakantiehuis aan de Belgische kust. Daar praatten ze met Elvire en Ine. De eerste drie afleveringen stellen dus ook de drie dagen voor waar de vrouw over haar donkere leefwereld praat: seksueel misbruik, geweld, ongeluk, de blik van de maatschappij en moederschap. “Ik vecht al 44 jaar. Ik wil wakker worden zonder verdriet en zonder angst voor wie me vandaag weer zal pijn doen.”

De podcastmakers hebben de excellente keuze gemaakt om een verteller te integreren in het audioverhaal. Philip Heymans’ zachte stem omschrijft de sfeer tot in de kleinste details. Bovendien heeft hij een duidelijke uitspraak en een ideaal tempo. “Zenuwachtig en gespannen. Zo voelt het begin van die drie dagen. Zondagavond is het. We hebben afgesproken in een soort namaakvissershuis met een grote ruimte beneden, een zithoek, een open keuken en daartussen een grote tafel. We zien een vrij onopvallende vrouw van een jaar of vijftig. Haren mooi opgestoken en zwarte eyeliner rond haar ogen.” Tegelijkertijd horen we rustgevende muziek en wat achtergrondgeluiden in het huis. De luisteraars krijgen het gevoel dat ze gewoon bij hen aan tafel zitten, want de reacties zijn zodanig spontaan.

Bogaert en Heymans zijn niet aan hun proefstuk met hun audioverhalen waarin ze straffe levensverhalen brengen, denk aan de podcast Iemand. Het duo functioneert prima, want de journalisten kregen de welverdiende titel ‘Meesterverteller’ van de Stichting Verhalende Journalistiek. Vooral hun vernieuwende manier van storytelling viel op. Toch zou de kritische luisteraar zich kunnen afvragen of de journalisten de rol van de psycholoog niet hebben willen overnemen.

Op vlak van montage valt niets te zeggen: geen enkele verkeerde knip, de sfeergeluiden zijn niet te luid en de muziek ondersteunt de voice-over. Tijdens de laatste minuut komen ook de telefoonnummers van het Tele-Onthaal en de zelfmoordlijn; dat heet dan volledig zijn.

Drie dagen is een pakkend verhaal dat de luisteraar stil kan krijgen. In vier afleveringen dompelt de podcast ons onder in het leven van Elvire waar ze geconfronteerd raakt met de ene tegenslag na de andere. De Radio 1-podcast doet ons beseffen dat mentale gezondheid cruciaal is om een sereen leven te leiden. Niemand kiest er zomaar voor om te sterven. Het onderwerp is nogal gevoelig, dus de podcast is veeleer een aanrader voor mensen die dit soort zware thema’s kunnen verteren.

De podcast ‘Drie Dagen’ is te beluisteren op de website van Radio 1, Spotify, Apple Podcasts en Google Podcasts. De afleveringen duren tussen 26 en 32 minuten.

Deze recensie kan je ook lezen op Quindo en de Howest Newsroom.